Lapp

Gdzie więc kryła się logika tego przedsięwzięcia?

Odpowiedź leżała w niezapłaconych fakturach Hucie Warszawa przez Mostostal Siedlce. Faktury te nie do końca ciążyły na Mostostalu jako niczym niezamierzony fakt. Mostostal jako prestiżowa Firma obracała cudzymi pieniędzmi w tym Huty Warszawa budując swój potencjał finansowy, płaciła minimalne stawki za zakupiony towar coś w stylu rat rozłożonych na ileś lat, ba nawet kary umowne płaciła, bo to i tak było znacznie korzystniejsze niż zapłacenie Hucie pełną kwotę za towar.
Więc o jakie pieniądze walczyła Huta Warszawa?

najprawdopodobniej nie mniej ni więcej jak o dzisiejsze ... 500 mln zł.

Po co tak ogromne ryzyko Hucie Warszawa?

Byłem programistą bez żadnego doświadczenia – powiem więcej, sytuacja się delikatnie zapętlała na niekorzyść Huty. W Mostostalu było ogromne parcie na napisanie programu tu nie było żadnych wątpliwości. Problem był w tym, że nikt Mostostalowi programu napisać nie chciał … bo nie umiał a wszystkie ~"pięćdziesiąt firm programistycznych" z którymi kontaktował się Mostostal odmówiło napisania programu.

Czy w moim rozumieniu… ?

…chodzić mogło o jakąś ukryta zmowę na kontrakt? Raczej nie i to z kilku powodów a jednym z nich jest data miejsce to 1998 – 2003 rok, a intrygi zmowy to domena, która wykluła się w społeczeństwie po 2005 roku trochę z opóźnieniem jak na milenijny rok. Uściślając dziesięć największych Firm programistycznych w Polsce, inaczej mówiąc Tuzy Polskiej informatyki odpisywały jednoznacznie:

„proces technologiczny zawarty w kontrakcie od Mostostalu posiada tak zawiłe i złożone mechanizmy matematyczne których nie da się oprogramować.”

Moje przemyslenia… ?

Na czyjkolwiek wewnętrzny głos: „to standardowa procedura negocjacyjna” ... odpowiem wprost: „nie na taką skalę i nie w tamtym czasie” .
Mimo, że mocnym wsparciem wewnętrznego głosu sygerującego "zmowę przeciw Mostostalowi” był fakt, iż każda z Firm Programistycznych, do których zwracał się Mostostal sugerowała Mostostalowi żeby zgodził się dokonać uiszczenia bezzwrotnej zaliczki w wysokości od 500 tyś zł do 5 mln zł (w zależności od Firmy) „na spróbowanie” napisania tego programu. To były uczciwe sugestie na otrzymanie bezzwrotnych zaliczek.

Osoba trzecia

Nie jest to Pracownik Mostostalu, tylko dla tej Osoby też rozgrywają się powiedzmy życiowe sprawy zawodowe i jej jak nikomu innemu nie zależy bardziej na uczciwości wyceny kontraktu. Powiem więcej, tej Osobie na 100% zależało na tym abym ja dostał ten najtrudniejszy kontrakt w swej historii życia, ale żebym na 100% tego kontraktu nigdy nie napisał.
A o tym miały przesadzić ekspertyzy Matematyków, którzy na rzez firm miały dokonać wyceny, analizy i oceny problemu a dokonane zapisy uwieczniono na stosownym papierze. Powiem tyle, że cały Mostostal doskonale wiedział, że Firmy co odmawiały napisania kontraktu były uczciwe w swym podejściu.

Co daje Hucie Warszawa ta wiedza – wprost ... same kłopoty?

Powstaje ogromne ryzyko dla Huty Warszawa, że jeśli Mostostal wejdzie w układ z największą firmą programistyczną i da jej te dzisiejsze 50 mln zł na „spróbowanie napisania programu” to może być niekończąca się „odyseja finansowa” a Huta może nigdy nie odzyskać swoich 500 mln zł.

Od "Minus Zero" do Sukcesu

Podchodząc do pisania programu zacząłem nie tyle z poziomu „zerowego”, czyli osoba bez doświadczenia zawodowego ale z poziomu „minus zero” na co wpływ miała grupa wybitnych matematyków, którzy o projekcie pisali „tego nie da się napisać.”
Przygotowania rozpoczęły się we wrześniu 2003 roku. W kolejnych miesiącach spotykałem się z technologami i informatykami Mostostalu, poznając procesy produkcyjne, mechanizmy dostaw oraz szczegóły funkcjonowania zakładu. Było to intensywne szkolenie, które pozwoliło mi zrozumieć, na czym polega problem i jak można go rozwiązać.
Kluczowy moment nastąpił w grudniu, podczas prezentacji mojej wizji programu przed zarządem Mostostalu. Na sali znajdowało się 15–20 osób: dyrektorzy, kierownicy i mistrzowie zakładów produkcyjnych. Mimo stresu i technicznych trudności podczas prezentacji, zyskałem ich zaufanie. Szef zarządu wstał i powiedział:
„Masz, Marek, zielone światło od nas wszystkich. Piszesz ten program.”

Efekt pracy

Program, który stworzyłem, został wdrożony w Mostostalu i przyniósł Hucie Warszawa 500 milionów złotych odzyskanego kapitału.button była ogromna satysfakcja – dowód na to, że nawet osoba bez doświadczenia zawodowego, ale z determinacją i gotowością do poszerzania horyzontów wiedzy, może sprostać wyzwaniom, które innym wydają się niemożliwe.
Powiedzenie „z pustego to nikt nie naleje" staje się słuszną tezą a za moim zaangażowaniem stała ogromna wiedza której po prostu nikt nie doceniał.
Moje podejście do kontraktu miało i zachwyt, ale i mocny sceptycyzm. Rok wcześniej ubiegałem się o pracę na stanowisku technologa w „biurowcu” czy spółce córce, przy bardzo "wysokich (mocnych) plecach" za którą to pracę na tamten czas oferowano za pół roku 6.000 zł na rękę a teraz ten sam Mostostal chce podpisać docelowo półroczny kontrakt za 60.000 zł to jakiś niebywały sen. Podchodziłem do kontaktu profesjonalnie i sceptycyzm postarałem się ukryć głęboko w kieszeni.

Podsumowanie

Moja historia to przykład, jak połączenie odwagi, ryzyka i współpracy może prowadzić do przełomowych osiągnięć. W tamtym momencie Mostostal i Huta Warszawa zaufali komuś, kto z pozoru nie miał żadnych szans. Tymczasem udało się osiągnąć coś, co na zawsze wpisało się w historię zarówno tych firm, jak i mojej kariery.